Μετά από σχεδόν 75 χρόνια, οι πεζοναύτες πατούν και πάλι το πόδι τους στην Αϊτή και η προφορά του Τέξας και του Μπρονξ αντηχεί στο Πόρτ Ο Πρενς. Στόχος τους λένε, η αποκατάσταση της τάξης.

Το τελευταίο διάστημα πολύς λόγος γίνεται για την ανάγκη ιδιωτικοποίησης κρατικών επιχειρήσεων με στόχο να μειωθούν τα χρέη μας και να ορθοποδήσει η οικονομία μας. Μεταξύ των υποψηφίων, έχουν ακουστεί – με τις απαραίτητες  διαβεβαιώσεις από την κυβέρνηση ότι ο έλεγχος του δικτύου είναι αδιαπραγμάτευτος- η  εκχώρηση μεριδίων της ΕΥΑΘ και της ΕΥΔΑΠ

Το τελευταίο διάστημα στο διεθνή Τύπο γίνεται έντονη αναφορά για το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κούβα. Αφορμή στάθηκε ο θάνατος του «πολιτικού» κρατούμενου Ορλάντο Σαπάτα, ύστερα από δυόμισι μηνών απεργία πείνας.

Οι περιπέτειες της ελληνικής οικονομίας ανέδειξαν το θέμα των κερδοσκοπικών funds στην κορυφή της ευρωπαϊκής ατζέντας. H Ευρώπη βρίσκεται σε διαβουλεύσεις με την Ουάσιγκτον και το Λονδίνο για να μπουν όρια στην αγορά και  διακίνηση των «ασφαλιστικών συμβολαίων» (credit default swaps) από επενδυτικά funds τα οποία γονάτισαν την Ελλάδα...

«Νερό, νερό παντού κι ούτε μια σταγόνα για να πιω…» έγραφε σε ένα ποίημα του πριν από δύο αιώνες ο Σάμιουελ Κόλεριτζ. Δυστυχώς η φράση του Κόλεριτζ είναι σήμερα επίκαιρη όσο ποτέ, καθώς οι υδάτινοι πόροι του πλανήτη υφίστανται διαρκή υποβάθμιση με αποτέλεσμα στις επόμενες δεκαετίες να κινδυνεύουμε -και αν όχι εμείς, σίγουρα τα παιδιά μας- να πούμε το νερό νεράκι.

Μετά από αρκετό καιρό σχετικής ηρεμίας αρχίζει και πάλι να μυρίζει «μπαρούτι» στα παλαιστινιακά εδάφη. Η απόφαση της ισραηλινής κυβέρνησης να επεκτείνει τους εποικισμούς στην Ανατολική Ιερουσαλήμ έχει προκαλέσει την οργή της Παλαιστινιακής πλευράς υπονομεύοντας την ειρηνευτική διαδικασία...

Σε έναν ανταρτοπόλεμο, οι αντάρτες προσπαθούν με τις ενέργειές τους να προκαλέσουν αντίποινα από την πλευρά της κυβέρνησης τα οποία θα στρέψουν το λαό εναντίον της.

Η σύνοδος του G20 που ολοκληρώθηκε την Κυριακή στο Τορόντο του Καναδά, σηματοδοτεί ίσως την είσοδο της παγκόσμιας οικονομίας σε μία ακόμη ύφεση.
Η επικράτηση των «Ταλιμπάν της δημοσιονομικής πειθαρχίας» επί των μετριοπαθών κενσιανιστών ήρθε να βάλει τη σφραγίδα στην επιδρομή λιτότητας που έχει ξεκινήσει ήδη...

Η οικονομική κρίση που ταλανίζει την Ευρώπη, μας έχει μάθει μέχρι στιγμής δύο βασικά πράγματα. Πρώτον, ότι το περίφημο Σύμφωνο Σταθερότητας παύει να ισχύει όταν πρόκειται για τη σωτηρία των τραπεζών (ενώ για τους λαούς μπορεί να είναι όσο αυστηρό χρειάζεται) και δεύτερον ότι το κοινωνικό κράτος, που αποτέλεσε για χρόνια το κοινωνικό συμβόλαιο της Ευρώπης με τους λαούς της, πνέει τα λοίσθια.

Αν κάτι μας διδάσκει αυτή η δύσκολη περίοδος που διέρχεται η χώρα μάς είναι ότι στις βιομηχανικές κοινωνίες, δείχνουν αλληλεγγύη μόνο όταν δεν χρειάζεται. Η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας δεν είναι η χειρότερη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.