Άντα Κολάου. Συγκρατήστε αυτό το όνομα γιατί στο επόμενο διάστημα θα το ακούσουμε αρκετά.
Όπως έχει ειπωθεί πολλές φορές, η Ισπανία «αντιγράφει» σε πολιτικό επίπεδο την Ελλάδα με μια μικρή καθυστέρηση. Το μόνο στο οποίο προηγήθηκε ήταν το κίνημα των πλατειών. Ωστόσο στην Ελλάδα η βαθιά κρίση λειτούργησε ως επιταχυντής για την Αριστερά που με μεγάλα άλματα έφτασε στην εξουσία.

Η Ισπανία βρίσκεται σήμερα εκεί που ήταν η Ελλάδα στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές της. Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δείξει ότι διαθέτει πλέον δυναμική εξουσίας ενώ τώρα στην Ισπανία, μια ημέρα μετά τις δημοτικές εκλογές, τα κινήματα των πλατειών και τα κόμματα που τα εξέφρασαν έρχονται να σπάσουν τον δικοματισμό. Το αν το Podemos, το πιο ισχυρό νέο κόμμα - γνωστό και ως «ισπανικός ΣΥΡΙΖΑ - έχει δυναμική εξουσίας –απ ότι φαίνεται από μόνο του δεν έχει – είναι άλλη κουβέντα.

Η Άντα Κολάου είναι η πιθανή νέα δήμαρχος της Βαρκελώνης και μπορεί να πανηγυρίζει καθώς στο πρόσωπό της συνασπίσθηκαν πέντε κόμματα, συμπεριλαμβανομένου και του Podemos και μπορεί πλέον να ξεκινήσει να σχεδιάζει πως θα βάλει μπροστά το πρόγραμμά της που θυμίζει τι άλλο; ΣΥΡΙΖΑ....

Μεταξύ αυτών,
Δημιουργία 2.500 θέσεων εργασίας με επενδύσεις 50 εκατ ευρώ. Πρόστιμα στις τράπεζες, και εισφορά στις εταιρίες ηλεκτρισμού. Δημοτικά τέλη ως εισφορά για τις φτωχές οικογένειες. Αναθεώρηση των ιδιωτικοποιήσεων και άλλα πολλά.
Προσέξτε ένα παράδοξο. Η Βαρκελώνη πρωτεύουσα της Καταλονίας, η οποία έχει μια δεξιά εθνικιστική κυβέρνηση (συνασπισμός Φιλελευθέρων, Χριστιανοδημοκρατών), με ισχυρό εθνικιστικό ρεύμα υπέρ της ανεξαρτησίας, θα έχει μάλλον μια αριστερή δήμαρχο. Κάτι ανάλογο έγινε και στη Μαδρίτη γεγονός που δείχνει αν όχι το τέλος του δικομματισμού, τη ραγδαία αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό στην Ισπανία, με πρωταγωνιστή το Podemos.

Το Podemos από μόνο του απέχει αρκετά ακόμη από το να είναι πρώτο κόμμα.
Όχι όμως και τόσο πολύ αν βρει προεκλογικά μια φόρμουλα συνεργασίας με άλλα μικρότερα αριστερά κόμματα. Στις δημοτικές εκλογές όπου η ψήφος είναι πιο χαλαρή και τα κόμματα μπορούν να βάλουν αρκετό νερό στο κρασί τους το πείραμα πέτυχε. Εκτός από τη Βαρκελώνη ανάλογη νίκη πέτυχε στη Μαδρίτη η Μανουέλα Καρμένα η οποία στηρίχθηκε επίσης από το Podemos. Στις βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου όμως δεν θα είναι τόσο εύκολο και ο χρόνος ήδη πιέζει.

Η Άντα Κολάου είναι ακτιβίστρια και συμβολίζει κυρίως τον αγώνα των πολιτών κατά των εξώσεων. Σπούδασε φιλοσοφία στην Βαρκελώνη και στο Μιλάνο και έχει μακρά θητεία στο ακτιβίστικο κίνημα της πόλης, από τη δεκαετία του '90 και τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου. Αφού πέρασε από διάφορα ακτιβίστικα κινήματα από το 2006 συμμετέχει στο «κίνημα για μια αξιοπρεπή κατοικία» και μέχρι σήμερα εργάζεται στο «Παρατηρητήριο οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων». Τα τελευταία χρόνια έχει δώσει πολλές μάχες κατά της πολιτικής των εξώσεων και η φωτογραφία της να την απομακρύνουν βίαια οι αστυνομικοί από διαδικασίες εξώσεων έγινε πολλές φορές πρωτοσέλιδο.

Το φιλόδοξο πρόγραμμα της υπόσχεται να κάνει την Βαρκελώνη λίγο πιο ανθρώπινη. Κατά τα ψέματα όμως. Η νίκη της έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία για την υπόλοιπη Ισπανία απ ότι για τη Βαρκελώνη. Το κίνημα των πλατειών αρχίζει να παίρνει σιγά σιγά την εξουσία και πρόσωπα σαν την Κολάου ανοίγουν το δρόμο. Το τι θα καταφέρουν θα το δούμε σύντομα.