Η διαφωνία που διατύπωσε ο νέος πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στην ανακοίνωση της επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Φ. Μογκερίνι σχετικά με την πιθανότητα επιβολής νέων κυρώσεων στη Ρωσία, ήταν χθες το θέμα της ημέρας, αν και επισκιάστηκε από τις υπόλοιπες πολιτικές εξελίξεις.

Το πόσο σημαντική ήταν αυτή η κίνηση του Αλέξη Τσίπρα φάνηκε από το πώς την αντιμετωπίζει σήμερα ο αμερικανικός τύπος, που κάνει λόγο για «στροφή στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδας». Ένα σημαντικό στοιχείο που ενισχύει αυτό το συμπέρασμα θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι η επίσκεψη του Ρώσου πρέσβη στον κ. Τσίπρα, ενώ αυτό που ξέραμε μέχρι τώρα είναι ότι ο πρώτος πρέσβης που επισκέπτεται τον νέο πρωθυπουργό είναι ο Αμερικανός.

Έχει όντως σκοπό ο Αλέξης Τσίπρας να αλλάξει την πορεία της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας απέναντι στη Ρωσία;
Το συγκεκριμένο ζήτημα είναι θέμα ταμπού για τις ελληνικές ηγεσίες των τελευταίων δεκαετιών. Να υπενθυμίσουμε στον κ. Τσίπρα τι έπαθε ο Κώστας Καραμανλής όταν επιχείρησε να οικοδομήσει στενότερη συνεργασία με τη Ρωσία που θα του χρησίμευε τόσο σε οικονομικό όσο και σε γεωστρατηγικό επίπεδο. Ο Καραμανλής συγκρούστηκε με τους Αμερικανούς οι οποίοι του έκαναν απίστευτα «χουνέρια» για της συμφωνία με τους Ρώσους για τον αγωγούς Μπουργκάς Αλεξανδρούπολη και South Strem. Τελικά οι Αμερικανοί κέρδισαν και ο Καραμανλής έφυγε κακήν κακώς.

Σήμερα ο κ. Τσίπρας με την κίνησή του λέει ουσιαστικά ότι θα πρέπει να αλλάξουν αρκετά πράγματα στην σχέση της Ελλάδας με τη Ρωσία και προσωπικά πιστεύω ότι η Ελλάδα έχει να κερδίσει από μία στενότερη συνεργασία με τη Ρωσία.

Δεν ξέρω πόσο ειλικρινής είναι ο κ. Τσίπρας για ένα πιθανό restart στις σχέσεις με τη Μόσχα αλλά το μήνυμά του έχει σίγουρα αποδέκτη και τα διευθυντήρια των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης βρίσκονται εν αναμονή της διαπραγμάτευσης για το χρέος.

Με λίγα λόγια ο κ. Τσίπρας λέει στην Ευρώπη ότι θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα ακόμη και το να αρχίσει να προκαλεί προβλήματα στην κοινή εξωτερική πολιτική της ΕΕ προκειμένου να πετύχει στο μεγάλο του στόχο που είναι η διευθέτηση του χρέους.
Το να κάνει όμως μια χώρα του ΝΑΤΟ τη δική του εξωτερική πολιτική με τη Μόσχα και μάλιστα σε μια χρονική στιγμή που η ΕΕ είναι σε πόλεμο χαμηλής έντασης με τη Ρωσία είναι όχι απλά δύσκολο αλλά σχεδόν ακατόρθωτο. Αν ο κ. Τσίπρας είναι όντως αποφασισμένος για μια νέα σχέση με τη Μόσχα θα πρέπει να προετοιμαστεί για σκληρές αντιδράσεις και παγίδες. Θα περιμένουμε με ενδιαφέρον να δούμε τις εξελίξεις.