Το νησιωτικό σύμπλεγμα των Φιλιππίνων είναι συνηθισμένο στις φυσικές καταστροφές. Σεισμοί, τυφώνες, εκρήξεις ηφαιστείων, χτυπούν εδώ και αιώνες τα νησιά του Ειρηνικού. Η βιβλική καταστροφή που αποκαλύφθηκε την επομένη του περάσματος του τυφώνα Xαιγϊάν την περασμένη εβδομάδα χαρακτηρίστηκε «καταιγίδα –ατομική βόμβα». Παρομοιάστηκε με το τσουνάμι που ισοπέδωσε τη νοτιοανατολική Ασία το 2004 και ειδικοί εκφράζουν φόβους ότι ο αριθμός των νεκρών θα ξεπεράσει τους 10.000. Στο πέρασμα του ο τυφώνας ισοπέδωσε το 70% με 80% των υποδομών και έπληξε δέκα εκατομμύρια ανθρώπους.
Η καταστροφή έρχεται σε μια κρίσιμη στιγμή για τη χώρα τόσο σε πολιτικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο. Μετά από δεκαετίες αστάθειας, πραξικοπημάτων, εμφυλίων συγκρούσεων οι Φιλιππίνες έχουν μπει τα τελευταία χρόνια σε τροχιά οικονομικής ανάπτυξης που θα τη ζήλευε ακόμη και η Κίνα.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο πολλοί οικονομικοί αναλυτές εκτιμούν ότι η χώρα θα αναρρώσει γρήγορα από το χτύπημα του τυφώνα και ότι το γεγονός αυτό θα δώσει ώθηση στην οικονομική ανάπτυξη καθώς η ανοικοδόμηση μονο θα απασχολήσει χιλιάδες ανθρώπους.
Τα τελευταία χρόνια η χώρα έχει πολιτική σταθερότητα και ανάπτυξη που πιστώνεται στον πρόεδρο Μπενίνιο Ακίνο, γόνο της οικογένειας Ακίνο που εδώ και έξι δεκαετίες βγάζει προέδρους, υπουργούς, βουλευτές και δημάρχους. Ο Ακίνο και η προκάτοχός του Γκλόρια Αρόγιο κατάφεραν να κάνουν τη χώρα από ουραγό, πρωταγωνιστή της ανάπτυξης (7,5% πέρυσι. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια οι Φιλιππίνες έχουν ανάπτυξη πάνω από 7%) με χαμηλό πληθωρισμό. Φέτος και οι τρεις οίκοι αξιολόγησής αναβάθμισαν την πιστοληπτική της ικανότητα χαρακτηρίζοντάς την χώρα κατάλληλη για επενδύσεις.
Ένα από τα σημαντικά προβλήματα των Φιλιππίνων είναι η ανεργία και το δημογραφικό. Η χώρα πάλεψε για πολλά χρόνια για να μειώσει την ανεργία και ειδικότερα την υποαπασχόληση που σήμερα φτάνει στο 20%. Το ποσοστό της φτώχειας βρίσκεται στο 27%.
Σήμερα στη χώρα για κάθε εργαζόμενο πολίτη υπάρχει και ένας εξαρτώμενος οικονομικά από αυτόν. Μέχρι το 2050 η αναλογία σύμφωνα με τις προβλέψεις θα είναι δύο προς έναν

Ένα ακόμη σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η χώρα όσων αφορά την οικονομία, είναι η αντιπαράθεση της με τους γείτονες της. Ως χώρα με πολύ μεγάλη διασπορά, οι Φιλιππίνες των 100 εκατομμυρίων κατοίκων εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το συνάλλαγμα που στέλνουν πίσω οι μετανάστες.
Η κυβέρνηση της Ταιβάν απείλησε να απελάσει τους Φιλιππινέζους εργάτες μετά το θερμό επεισόδιο που σημειώθηκε σε διαφιλονικούμενα ύδατα μεταξύ των δύο χωρών Οι δύο πλευρές τελικά έριξαν τους τόνους έλυσαν τη διαφορά, το γεγονός όμως αναδεικνύει πόσο ευάλωτη είναι χώρα αναφορικά με τις σχέσεις της με τους γείτονες.
Πρόσφατα το Χονγκ Κόνγκ απείλησε τη Μανίλα αν η κυβέρνηση του Ακίνο δεν αποζημιώσει τις οικογένειες οκτώ τουριστών από το Χονγκ Κονγκ που σκοτώθηκαν το 2010 στην πρωτεύουσα όταν ένας αστυνομικός τους πήρε ομήρους.
Οι Φιλιππινέζοι πρέπει να σημειωθεί ότι είναι το 2% του πληθυσμού του Χονγκ Κόνγκ. Σε πολιτικό επίπεδο τώρα, η καταστροφή από τον τυφώνα δίνει μια καλή ευκαιρία στον πρόεδρο Ακίνο να ξεφύγει από τον ασφυκτικό κλοιό που έχει μπει λόγο σκανδάλου διαφθοράς στο οποία εμπλέκονται κορυφαία στελέχη του.
Σε μία χώρα που η διαφθορά ήταν κύριο χαρακτηριστικό της πολιτικής ζωής ο Ακίνο τα τελευταία τρία χρόνια προσπάθησε να καλλιεργήσει το προφίλ του μεταρρυθμιστή και αδιάφθορου.
Ωστόσο αποκαλύφθηκε ότι βουλευτές και στενοί συνεργάτες του υπεξαίρεσαν σχεδόν τον μισό προϋπολογισμό για δημόσια έργα πρώτης ανάγκης ύψους 586 εκατομμυρίων δολαρίων . Η δημοτικότητά του έπεσε 15 μονάδες στο 49% ενώ οι αντίπαλοί του τον κατηγορούν τώρα και για δωροδοκία.
Η καταστροφή από τον τυφώνα του δίνει μια καλή ευκαιρία να φύγουν τα φώτα της δημοσιότητα από το σκάνδαλο.
Σε μία χώρα που από τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας της το 1946 είχε ταραγμένη πολιτική πορεία θα πρέπει να πιστωθεί πάντως στον πρόεδρο το τέλος του εμφυλίου και η συνθηκολόγηση με τους μουσουλμάνους αντάρτες το 2012, που ολοκληρώθηκε με την εκχώρηση μεγαλύτερης αυτονομίας στις νότιες περιοχές.
Την ίδια χρονιά υπήρξε συμφωνία ειρήνης και με τους αριστερούς αντάρτες, πόλεμος που διαρκούσε συνεχώς από το 1969.
Η προοπτική ειρήνης και σταθερότητας ήταν ο κύριος μοχλός για να εισρεύσουν τα τελευταία χρόνια στην χώρα ξένες επενδύσεις και να γίνει έκρηξη στον τουρισμό.