Διαβάζω τον τελευταίο καιρό διάφορα πονήματα περί της ευθύνης των Ελλήνων πολιτών για την σημερινή κατάσταση της οικονομίας μας. Για το πώς «κλείναμε τα μάτια στα κακώς κείμενα» του σπάταλου κράτους, των ζημιογόνων κρατικών εταιριών, των πανάκριβων εξοπλιστικών προγραμμάτων, της φοροδιαφυγής κτλ κτλ.
Τώρα λέει ζητάμε και τα ρέστα, από μια κυβέρνηση που προσπαθεί να μας βάλει στο σωστό δρόμο.
Φταίμε εμείς, λέει που πιστέψαμε στο παραμύθι της ισχυρής οικονομίας, της σταθερότητας του ευρώ της Ελλάδας του 2004…
Δεν είπε κανείς πως δεν υπήρχαν και υπάρχουν στρεβλώσεις στην ελληνική κοινωνία αλλά το να παρουσιάζεται ως υπεύθυνος για αυτό το χάλι- σε μία χώρα που σε λίγο δεν θα της ανήκει τίποτα - ο Ελληνικός λαός αποτελεί ύβρη.
Εκτός από την ανηλεή επίθεση στα κεκτημένα δεκαετιών οι Έλληνες σήμερα δεχόμαστε μια εμετική προπαγάνδα που προσπαθεί να μας ενοχοποιήσει για όσα υφίσταται η Ελλάδα.
Μία προπαγάνδα που θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε ότι εμείς φταίμε που ζούσαμε πάνω από τις δυνάμεις μας και να μας κάνει να ξεχάσουμε τη λεηλασία που τόσα χρόνια υπέστη η Ελλάδα από μεγαλοεργολάβους, κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες, εφοπλιστές που δεν πλήρωναν μια στο ελληνικό δημόσιο, πολιτικά λαμόγια με off shore και καταθέσεις στην Ελβετία.
Φταίνε οι Έλληνες που μέχρι πρόσφατα το 20% από αυτούς –σε λίγο θα είναι πολύ περισσότερο- ζούσε στα όρια της φτώχειας. Φταίνε οι νέοι που δουλεύουν ανασφάλιστοι, τετράωρα με καθεστώς σύγχρονου δουλεμπορίου και οι συνταξιούχοι των 700 ευρώ. Αναζητήστε αλλού τους ενόχους κύριοι, ή ρωτήστε μας να σας τους πούμε…
Δημοσιεύθηκε στον Ελεύθερο Τύπο