Τώρα που πέρασαν μερικές μέρες από τις εκλογές στην Ισπανία και στην Πολωνία, ας κάνουμε μια ψύχραιμη εκτίμηση για τα αποτελέσματα και για το τι σηματοδοτούν για την Ευρώπη. Πιθανότατα οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών, ήταν πολύ απασχολημένοι με την Ελλάδα όλο το προηγούμενο διάστημα για να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις. Όμως ήρθε η ώρα να τις αντιμετωπίσουν. 

Άντα Κολάου. Συγκρατήστε αυτό το όνομα γιατί στο επόμενο διάστημα θα το ακούσουμε αρκετά.
Όπως έχει ειπωθεί πολλές φορές, η Ισπανία «αντιγράφει» σε πολιτικό επίπεδο την Ελλάδα με μια μικρή καθυστέρηση. Το μόνο στο οποίο προηγήθηκε ήταν το κίνημα των πλατειών. Ωστόσο στην Ελλάδα η βαθιά κρίση λειτούργησε ως επιταχυντής για την Αριστερά που με μεγάλα άλματα έφτασε στην εξουσία...

Ανεξάρτητα από το πώς παρουσιάζεται στην Ελλάδα η ΠΓΔΜ και τη ζημιά που έχουν κάνει στην κοινή γνώμη των δύο χωρών τόσα χρόνια αντιπαραθέσεων για το γνωστό ζήτημα, θα έπρεπε να μας απασχολούν περισσότερο όσα συμβαίνουν στη γειτονική μας χώρα και αν είναι δυνατό, να αναλαμβάνουμε ως Ελλάδα και διπλωματικές πρωτοβουλίες.

Όσοι παρακολούθησαν στις ειδήσεις ή στο ιντερνετ στιγμιότυπα από την πρόσφατη παρέλαση την 9η Μαΐου στη Μόσχα, θα είδαν ότι δίπλα στον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν βρισκόταν όλη την ώρα, ο Κινέζος ομόλογός του Σι Τζνπίνγκ. Το μήνυμα Πούτιν προς τη Δύση είναι σαφές. «Αν δεν με θέλετε εσείς υπάρχουν άλλοι που με θέλουν και είναι και πιο ισχυροί από εσάς».