“Δεν έχει σημασία αν ο γάτος είναι άσπρος ή μαύρος, αρκεί να πιάνει ποντίκια” έλεγε ο Ντενγκ Χσιάο Πινγκ, ο άνθρωπος που έβαλε την Κίνα στο δρόμο του καπιταλισμού και που σίγουρα για κάποιους από τη σημερινή κυβέρνηση αποτέλεσε πολιτικό μέντορα...
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ παρά το αλλοπρόσαλλο του χαρακτήρα της αποδεικνύει ότι μπορεί να πιάνει ποντίκια (τώρα μικρά ή μεγάλα εξαρτάται από το πως το βλέπει κανείς) και η πολυαναμενώμενη συμφωνία για το χρέος είναι κάτι στο οποίο έχει επενδύσει πολιτικά, πάρα πολλά ο Αλέξης Τσίπρας.
Είναι καλή η συμφωνία θα αναρωτηθεί κανείς που από χθες διαβάζει από διθυράμβους μέχρι αφορισμούς;
Στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως πολύ καλά έχουμε μάθει και έχουμε ξαναπεί, δεν μπορείς να κανείς πολιτική όπως θες εσύ. Η κυβέρνηση ούτε μνημόνια έσκισε, ούτε χρέος διέγραψε και αποφάσισε να παίξει με τους κανόνες. Και οι κανόνες ήταν αυστηροί αλλά έδιναν την υπόσχεση της αργής ανάκαμψης και της επιστροφής σε μια κανονικότητα που φυσικά σε τίποτα δεν θα έμοιαζε με την προ κρίσης περίοδο.
Αν κάποιοι θα πρέπει να νιώθουν απατημένοι από τον Αλέξη Τσίπρα και να φωνάζουν, είναι αυτοί που πίστεψαν στη θεωρία του σκισίματος των μνημονίων.
Οι υπόλοιποι ακόμη και από τον συντηρητικό χώρο μάλλον δεν έχουν και πολλά να πουν (επί της ουσίας) εκτός αν αποφασίσουν να κάνουν στον Τσίπρα κριτική από τα αριστερά.
Το 2015 είναι πίσω μας και σε τελική ανάλυση το εκλογικό σώμα ψήφισε δύο φορές και ανάδειξε αυτή την κυβέρνηση που έχουμε σήμερα. Η συμφωνία στην οποία επένδυσε ο Τσίπρας ήρθε, δεν είναι το σκίσιμο των μνημονίων αλλά σίγουρα ένα μικρό βήμα προς τη βελτίωση της κατάστασης και αφού η χώρα παίζει με τους κανόνες ας δει αυτή ή κυβέρνηση ή όποια τη διαδεχθεί, πως μπορεί να εκμεταλλευτεί καλύτερα αυτή την συμφωνία.
Πολλά μπορεί να πει κανείς (σίγουρα περισσότερα από τις 135 λέξεις της ανακοίνωσης της Νέας Δημοκρατίας) για το πως θα εξελιχθεί η κατάσταση στην οικονομία και πόσο δύσκολη να εφαρμοστεί είναι η συμφωνία, όμως με τις παρούσες συνθήκες η Ευρώπη αποφάσισε ότι “ο λογαριασμός βγαίνει”, και αφού δεν έχεις ως χώρα και πολλά περιθώρια την παίρνεις και κάνεις ότι καλύτερο μπορείς.
Ας μη γελιόμαστε όμως. Οι συμφωνίες κρίνονται στην πράξη και για τον πολύ κόσμο που διαβάζει και ακούει σχόλια και αναλύσεις και προσπαθεί να καταλάβει τι συμβαίνει, αυτό που μετράει στο τέλος είναι αν θα δει περισσότερα λεφτά στην τσέπη του.
Μπορεί η παρούσα κυβέρνηση να το κάνει αυτό; Αν την πιστέψουμε η συμφωνία της δίνει τα εργαλεία να το κάνει. Εκεί θα κριθεί και η αποτελεσματικότητά της και μάλλον και οι επόμενες εκλογές.