Η οικογένεια του Ρενάτο Φέρο, με καταγωγή από την Κέρκυρα μέχρι πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ζούσε μια άνετη ζωή στο Ούντινε της Ιταλίας. Με το ξέσπασμα του πολέμου όμως η ζωή της οικογένειας κινδύνευε γιατί ήταν Εβραίοι.
Στην προσπάθειά τους να διαφύγουν στη Μέση Ανατολή παγιδεύτηκαν στην Αθήνα και κατάφεραν να επιβιώσουν χάρη στο θάρρος ενός Έλληνα επιχειρηματία, του Γιώργου Αημακόπουλου που πήρε στο σπίτι του ένα από τα παιδιά της οικογένειας, και βρήκε καταφύγιο για τoυς υπόλοιπους.
Η ιστορία των οικογενειών Φέρο και Ασημακόπουλου, ζωντάνεψε πριν μερικές μέρες στο εβραϊκό σχολείο της Αθήνας κατά τη διάρκεια μιας συγκινητικής τελετής όπου απονεμήθηκε το μετάλλιο και ο τίτλος του «Δικαίου των Εθνών» του Μουσείου και Ινστιτούτου του Ολοκαυτώματος Γιαντ Βασέμ στην Ιερουσαλήμ στους Έλληνες ήρωες, Γιώργο Ασημακόπουλο και την σύζυγό του Αφροδίτη.
Καθώς ο Γιώργος και η Αφροδίτη Ασημακόπουλου που έβαλαν σε κίνδυνο τη ζωή τους και τη ζωή της οικογένειάς τους, δεν ζουν πια, το βραβείο παρέλαβε η κόρη τους, Μαρία Μακρή, η οποία παρέστη στην εκδήλωση με μέλη της οικογένειας της.
Στην τελετή παρευρέθηκαν επίσης ο κύριος Άβι Κοέν και η κυρία Λέα Πέρετζ, παιδιά της διασωθείσας που διαμένουν στο Ισραήλ και οι οποίοι ήρθαν στην Αθήνα ειδικά για την εκδήλωση μαζί με άλλα μέλη της οικογένειας Φέρο.
Μιλώντας κατά τη βράβευση, η κυρία Μαρία Μακρή αναφέρθηκε στον θαρραλέο χαρακτήρα του πατέρα της εξιστορώντας και την ιστορία της διάσωσης της Ντέλια Φέρο. Ανέφερε ότι ο Γιώργος Ασημακόπουλος, ενώ ήταν εύπορος επιχειρηματίας ο οποίος ασχολείτο με το εμπόριο ελαιόλαδου, αρνήθηκε με κίνδυνο της ζωής του να προμηθεύσει τους Γερμανούς κατακτητές με λάδι. Η κυρία Μακρή είπε ότι κάποια στιγμή ο Εβραίος συνεργάτης του πατέρα της, Ρενάτο Φέρο, με καταγωγή από την Κέρκυρα, τον προσέγγισε με την παράκληση να κρύψει την κόρη του Ντέλια στο σπίτι του στην Κυψέλη, αφού ο Ρενάτο είχε κρύψει τα άλλα παιδιά του στην Αγία Παρασκευή.
Ο Γιώργος Ασημακόπουλος δεν δίστασε ούτε στιγμή να φιλοξενήσει την Ντέλια, την οποία σύστησε με το όνομα «Πηνελόπη», ως δασκάλα γαλλικών, για τα παιδιά του, τη Μαρία, 13 ετών, και τον Νίκο, 12 ετών. Είπε στα παιδιά του ότι η Ντέλια ήταν Εβραία για να προσέχουν ιδιαίτερα εφόσον υπήρχε ο φόβος να τους καταδώσουν. Κάποια στιγμή, η μητέρα της οικογένειας που κρυβόταν στην Αγία Παρασκευή με το μικρό της γιο, ανησύχησε γιατί οι γείτονες υποψιαζόντουσαν ότι ήταν Εβραίοι που κρυβόντουσαν.
Τότε ο Γιώργος Ασημακόπουλος τους βρήκε άλλο καταφύγιο, στο σπίτι του αδελφού της πεθεράς του.
Η κυρία Μακρή είπε ότι τήρησαν σιγήν ιχθύος για την καταγωγή της Ντέλια, και ότι ακόμα και χρόνια αργότερα, γνωστοί τους δεν είχαν καταλάβει ότι η «Πηνελόπη» ήταν Εβραία.
Ο Άβι Κοέν, γιός της διασωθείσας, με δάκρυα στα μάτια είπε ότι οι πράξεις του Γιώργου Ασημακόπουλου και της συζύγου του Αφροδίτης αλλά και ενέργειες των Δικαίων των Εθνών γενικότερα αποτελούν «μια γιορτή ηρωισμού και ανθρωπιάς», εκφράζοντας την απέραντη ευγνωμοσύνη του. Κοιτώντας την Μαρία Μακρή, είπε ότι ο ίδιος και η αδερφή του Λέα, θεωρούν όλα τα μέλη της οικογένειας Ασημακοπούλου δικούς τους συγγενείς.
Το βραβείο παρέδωσε στην κυρία Μακρή η Σύμβουλος της Πρεσβείας του Ισραήλ, κυρία Σαουσάν Χασσόν.
Πριν από τον πόλεμο η Ελλάδα είχε μια μεγάλη Εβραϊκή κοινότητα με κέντρο της τη Θεσσαλονίκη. Κατά τη διάρκεια της κατοχής σχεδόν το 95% των Ελλήνων Εβραίων πέθαναν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κάποιοι κατάφεραν να φύγουν από τη χώρα και αρκετοί διασώθηκαν χάρη στον ηρωισμό και την αυταπάρνηση κάποιων συμπατριωτών τους που αψήφησαν τους Ναζί. Μέχρι σήμερα πάνω από 330 Έλληνες έχουν τιμηθεί με το βραβείο Γιάντ Βασέμ.