Πολλοί αναρωτιούνται γιατί ενόχλησε η παρέμβαση του κ Δημήτρη Δασκαλόπουλου στην ετήσια Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ, στην οποία χαρακτήρισε «κρατικοδίαιτο» το πολιτικό μας σύστημα και εν πολλοίς ανίκανο να «αποκρατικοποιήσει την οικονομία».
Δεν είναι δηλαδή κρατικοδίαιτο το πολιτικό μας σύστημα, ανίκανο να αποκρατικοποιήσει (εξαρτάτε πως το εννοεί κανείς) την οικονομία;
Αν θέλετε τη γνώμη μου είναι, αλλά έχει μεγάλη σημασία ποιός το καταγγέλλει.

Η σύμπνοια με την οποία απάντησε ο πολιτικός κόσμος ήταν εξίσου εντυπωσιακή δίνοντας την αίσθηση ότι έχουμε κάτι σαν οικουμενική κυβέρνηση.
Πραγματικά όμως η δημόσια σύγκρουση επιχειρηματιών και πολιτικού κόσμου προκαλεί, πέρα από τα γέλια -θυμίζοντας τη λαϊκή ρήση είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα- ερωτηματικά για το χρόνο που εκδηλώνεται μια τέτοια σύγκρουση.
Ο κ. Δασκαλόπουλος ξαφνικά ανακάλυψε το κρατικοδίαιτο πολιτικό σύστημα. Αυτό από το οποίο εκατοντάδες επιχειρήσεις τα προηγούμενα χρόνια επωφελήθηκαν. Πού ήταν τότε ο κ. Δασκαλόπουλος να το καταγγείλει; Δεν άκουσε τίποτα τόσα χρόνια ο κ. Δασκαλόπουλος για επιχειρήσεις που καταχράστηκαν δημόσιο χρήμα; Δεν άκουσε τίποτα για λεόντειες συμβάσεις κατασκευαστών ή για ύποπτες προμήθειες. Ή μήπως δεν άκουσε τίποτα για το καρτέλ του γάλακτος, έναν χώρο στον οποίο μάλιστα  μέχρι πρόσφατα δραστηριοποιείτο. Και γι αυτό, το κρατικοδίαιτο πολιτικό σύστημα φταίει;
Ο υπουργός δικαιοσύνης κ. Χάρης Καστανίδης πέρασε πρώτος στην αντεπίθεση κάνοντας λόγο για επιχειρηματίες βουτηγμένους στη διαπλοκή.

Για μια στιγμή όμως. Διαπλοκή με ποιούς και πώς. Προφανώς με το πολιτικό σύστημα, γιατί διαπλοκή μεταξύ επιχειρηματιών λέγεται απλώς συμμαχία, συνεργασία ή όπως αλλιώς. Τώρα το ανακάλυψε ο κ. Καστανίδης και οι λοιποί εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου που διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους στη Βουλή;
Κράτος και επιχειρήσεις είχαν τουλάχιστον τα τελευταία τριάντα χρόνια κοινή πορεία και σχέσεις που στηρίζονταν σε πολιτικές υπογραφές. Καθώς το πολιτικό μας σύστημα βουλιάζει στην ανυποληψία  μερίδα του επιχειρηματικού κόσμου επιχειρεί τώρα να εγκαταλείψει το καράβι. Δεν μπορεί όμως να αφήσει πίσω της ευθύνες του.

Δημοσιεύθηκε στον Ελεύθερο Τύπο 19-5-2010